صرافی‌های مطرح از آدرس‌های سگویت حمایت نمی‌کنند؛ بیت کوین می‌تواند مقیاس‌پذیرتر باشد؟

بررسی‌های جدید نشان می‌دهد که برخی از صرافی‌های مطرح ارز دیجیتال، از جمله بایننس، تلاش چندانی برای استفاده بیشتر کاربران از آدرس‌های سگویت (SegWit) بیت کوین نمی‌کنند. به‌عقیده کارشناسان، اگر این صرافی‌ها حمایت بیشتری از این آدرس‌ها داشته باشند، مقیاس‌پذیری شبکه بیت کوین هم بهبود پیدا می‌کند و هزینه کاربران کمتر از قبل می‌شود.

به گزارش کوین تلگراف، سافت فورک سگویت هم‌زمان با جنگ بزرگ بیت کوین در سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ ایجاد شد. این جنگ اساساً بر سر تغییر اندازه بلاک‌های بیت کوین بود؛ اما باعث شد مسائل و سؤالات بسیار عمیق‌تری به‌وجود بیاید. سگویت در این مدت توانست به‌عنوان یک به‌روزرسانی برای شبکه بیت کوین موفقیت نسبتاً خوبی به‌دست بیاورد، اما مسئله این است که صرافی‌هایی مثل بایننس و جمینای (Gemini) هنوز مسئله استفاده از آدرس‌های سگویت را برای تراکنش‌های بیت کوین جدی نگرفته‌اند.

سگویت کوتاه‌شده عبارت «Segregated Witness» است و تاریخ راه‌اندازی آن به سال ۲۰۱۷ باز می‌گردد. این سافت فورک ساختار تراکنش‌ها را به‌نحوی تغییر داد که داده‌های مربوط به امضای دیجیتال از تراکنش‌ها جدا شوند. اگر بخواهیم ساده‌تر توضیح دهیم، باید بگوییم سگویت بیت کوین را ایمن‌تر، سریع‌تر و مقیاس‌پذیری شبکه آن را آسا‌ن‌تر می‌کند.

بیشتر صرافی‌ها و سرمایه‌گذاران به‌سرعت زیرساخت‌های خود را برای به‌کارگیری آدرس‌های سگویت ارتقا دادند و در سال ۲۰۱۹ سهم تراکنش‌های مربوط به آن را به مرز ۵۰ درصد رساندند. با این حال، مشکل این است که بزرگ‌ترین صرافی ارز دیجیتال جهان، یعنی بایننس، به‌اندازه کافی از آن حمایت نمی‌کند و جلوی پیشرفت سگویت را گرفته است.

طبق گزارش وب‌سایت تحلیلی گلسنود، نرخ پذیرش سگویت در صرافی بایننس تا انتهای سال ۲۰۲۱ تنها ۱۰ درصد بود، تا اینکه در همین دوره بایننس تصمیم گرفت سرعت پذیرش خود را افزایش دهد. هرچند که نرخ پذیرش این صرافی، در حال حاضر حدود ۵۰ درصد است، اگر آن را با نرخ ۱۰۰ درصدی صرافی‌های کوین‌بیس (Coinbase) و اف‌تی‌ایکس (FTX) مقایسه کنیم، متوجه می‌شویم که این رقم چندان هم قابل‌توجه نیست.

روی‌هم‌رفته، تراکنش‌های مربوط به صرافی‌های ارز دیجیتال تقریباً ۴۰ درصد از کل فضای بلاک‌های بیت کوین را به خود اختصاص داده‌اند؛ اما مسئله این است که بخش بزرگی از این ۴۰ درصد، در اختیار صرافی‌های کوین بیس و بایننس است. سهم آنها به قدری زیاد است که تنها در ماه گذشته، از ۲۵ درصد از فضای بلاک‌های ایجادشده در شبکه بیت کوین استفاده کرده‌اند. اگر صرافی‌هایی مثل بایننس یا فعالان بزرگی مثل جمینای به‌طور کامل از آدرس‌های سگویت پشتیبانی نکنند، بیت کوین نمی‌تواند از کل پتانسیل مقیاس‌پذیری خود استفاده کند.

تومر استرولایت (Tomer Strolight)، سردبیر وب‌سایت سوان بیت کوین (Swan Bitcoin)، در این باره گفته است:

از آنجا که سگویت (و نیز بَچینگ و تپروت (Taproot)) باعث صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌شوند، ناگزیر به جایی خواهیم رسید که همه دنیا از آنها استفاده خواهند کرد. تاکنون هم این ارتقاها تا حد زیادی ازدحام و هزینه‌های شبکه بیت کوین را کاهش داده‌اند. با این حال، جالب اینجاست که موفقیت آنها نشان می‌دهد که احتمالاً باید منتظر بمانیم هزینه‌های شبکه بیت کوین دوباره مشکل‌آفرین شوند تا آنهایی که در پذیرش آنها اهمال کرده‌اند، تشویق شوند به‌طورکامل خودشان را با آنها تطبیق دهند.

گلسنود در گزارش خود از شاخص دقیق‌تری برای بررسی میزان پذیرش و کاربرد آدرس‌های سگویت استفاده کرده است. وقتی از این شاخص برای بررسی نهادهایی مثل صرافی‌ها استفاده می‌کنیم، تصویر دقیق‌تری از شرایط موجود به‌دست می‌آوریم.

گلسنود در این گزارش ۱۸ صرافی بزرگ را بررسی و آنها را به سه گروه ۶تایی تقسیم کرده است. صرافی‌های گروه اول، کاملاً از سگویت حمایت می‌کنند و نرخ پذیرش آنها بیش از ۹۰ درصد است. از طرفی، نرخ پذیرش سگویت در صرافی‌های گروه دوم (از جمله بایننس) بین ۵۰ تا ۸۰ درصد است. این در حالی است که صرافی‌های گروه سوم همچنان از آدرس‌های قدیمی بیت کوین استفاده می‌کنند. شایان ذکر است که آدرس‌های قدیمی بیت کوین با عدد ۱ و آدرس‌های سگویت با عدد ۳ شروع می‌شوند.

بعید است که صرافی‌های جامانده بتوانند به این زودی‌ها خودشان را به‌ جدیدترین ارتقا شبکه بیت کوین، یعنی تپروت برسانند. همان طور که استرولایت گفته است، تنها افزایش دوباره هزینه‌ها می‌تواند این صرافی‌ها را از خواب غفلت بیدار کند و ما هم مجبوریم تا آن موقع منتظر بمانیم.