چهار تصور غلط درباره توکن‌های غیرمثلی؛ NFTها را بهتر بشناسیم

در آغاز سال ۲۰۲۱، عده کمی از مردم دربارهٔ توکن‌های غیرمثلی (NFT) شنیده‌ بودند یا اطلاعاتی درباره آنها داشتند؛ اما در پایان سال این موضوع به‌اندازه‌ای محبوبیت پیدا کرد که فرهنگ لغت کالینز (Collins Dictionary)، واژه NFT را کلمهٔ منتخب این مؤسسه اعلام کرد. به‌گفتهٔ تحلیلگران و طبق گزارش‌های منتشرشده، فروش ماهانه این دارایی‌های دیجیتال به حدود ۲ میلیارد دلار و ارزش کل بازار NFT‌ها به بیش از ۷ میلیارد دلار رسیده است.

قیمت برخی از NFTهای فروخته‌ شده بسیار سرسام‌آور و باورنکردنی است. به‌عنوان مثال، توکن «همه‌روز: ۵۰۰۰ روز اول» (Everydays: The First ۵۰۰۰ day) با قیمت ۶۹.۳ میلیون دلار فروخته شد و توانست رکورد گران‌ترین NFT فروخته‌‌شده تا به‌ امروز را به‌ نام خود ثبت کند.

با آنکه رسانه‌های فعال در این حوزه توجه بیشتری به فروش‌، نوع پروژه‌ و ترندها دارند، در تشریح ارزش‌ بنیادین پروژه‌های توکن‌های غیرمثلی عملکرد رضایت‌بخشی ند‌اشته‌اند. یکی از اقدامات مهم در راستای توصیف درست توکن‌های غیرمثلی، تصحیح تصورات اشتباهی است که میان مردم جا افتاده است؛ اما منشأ این تعابیر غلط از کجاست؟

به‌ نظر می‌رسد تصورات غلط درباره NFT‌ها بیشتر از عملکرد رسانه‌ها و اطلاعات ناکامل مردم نشئت می‌گیرد. این باورهای اشتباه، ارزش واقعی NFTها را پنهان کرده و سبب می‌شوند بسیاری از افراد این دارایی‌ها را به‌ دید یک علاقه کوتاه‌مدت ببینند. کریستین جنسن (Christian Jensen) یکی از افرادی است که سعی دارد ما را با این تصورات ناصحیح آشنا کند. او در مقاله‌ای که در وب‌سایت مدیوم منتشر کرده، پس‌زمینهٔ این تصورات غلط را بررسی کرده و آن را با ما به‌ اشتراک گذاشته است. پس همراه ما باشید تا زمینه‌هایی را که موجب این تعابیر اشتباه می‌شوند، بررسی کنیم.

تصورات غلط از کجا می‌آیند؟

بسیاری از مردم همچنان NFTها را یک هوس گذرا می‌دانند که ثروتمندان صرفاً با سفته‌بازی به شهرت و رشد آنها دامن زده‌اند. این افراد معتقدند سرانجام NFTها به‌طور کامل از بین می‌روند و تا چند سال دیگر اثری از آنها وجود نخواهند داشت. چنین دیدگاهی باعث شده عده زیادی از مردم NFT‌ها را در عمل بی‌فایده و بدون‌ کاربرد تلقی کنند.

واقعیت این است که موضوع سفته‌بازی نقش بزرگی در بازار صعودی NFTها ایفا می‌کند و بسیاری از توکن‌های غیرمثلی فعلی و پروژه‌های مرتبط با آنها احتمالاً تا چند سال آینده ارزش خود را از دست خواهند داد و فراموش خواهند شد؛ اما حقیقت دیگر این است که NFTها آمده‌اند در بخش بزرگ‌تری از زندگی و آینده ما ماندگار شوند؛ آینده‌ای که NFTها در آن کاربردهایی ماورای تصوراتمان خواهند داشت.

برخی اوقات مردم دیدگاه‌های کاملاً متضادی درباره پتانسیل یک فناوری دارند. این تضاد را می‌توان به‌ برداشت اشتباه درباره نحوه کارکرد هر فناوری مرتبط دانست. به نظر می‌رسد این تصورات غلط درباره NFTها هم صادق باشد.

اما پس‌زمینه این باورها چیست؟ البته باید یادآوری کنیم ما قصد نداریم فهرست مفصلی از رویدادهایی را که باعث به‌وجودآمدن این مسئله شده‌ است تهیه کنیم؛ بلکه می‌خواهیم تنها به مواردی که موجب ایجاد این تصورات شده است، اشاره کنیم.

فناوری انقلابی

هیچ‌کس نمی‌داند چرا NFTها را نمی‌توان مانند هر فایل دیجیتال دیگری کپی کرد. در نگاه اول چنین موضوعی منطقی به نظر نمی‌رسد؛ زیرا کپی‌نشدن یک فایل دیجیتالی موجب می‌شود بسیاری از چیزهایی که درباره دارایی‌های دیجیتال و نحوه استفاده‌ از آنها می‌دانستیم، به‌طور اساسی دست‌خوش تغییر شوند.

برند‌سازی ضعیف

گذاشتن نام عجیب‌وغریب توکن غیرمثلی یا NFT روی فناوری‌ای که خود به‌اندازه کافی پیچیده است، نشان می‌دهد ما با یک برندسازی ضعیف روبه‌رو هستیم. توکن‌های غیرمثلی فناوری‌ای هستند که می‌توانند برای اهداف بی‌شمار استفاده شوند و اولین کاربردهای آنها در هنر دیجیتال و آیتم‌های کلکسیونی، تنها برای جلب‌نظر مردم بود.

برندسازی یا برندینگ برای جذب مخاطبان اولیه، موضوعی بسیار مهم است. برندسازی باید به‌شکلی تعریف شود که مفهوم و هدف آن فناوری را بتوان به‌سادگی فهمید. اینکه در نگاه اول تنها کارشناسان و توسعه‌دهندگان همان فناوری متوجه ماهیت برند شوند، نشانه برند‌سازی نادرست است که متأسفانه موضوع NFT هم درگیر چنین مسئله‌ای است.

سرازیرشدن سرمایه

ترکیب گروه بزرگی از ثروتمندان تازه‌به‌دوران‌رسیده که مقدار زیادی اتر (ETH) در اختیار دارند با تعداد محدودی از آیتم‌های انحصاری و کلکسیونی رمزنگاری‌شده، یک مقدمه‌چینی بی‌نقص برای رشد یک‌باره قیمت NFT‌هاست.

موضوع دیگری که موجب شده تا برخی نگاه متفاوت و منفی نسبت به NFT داشته باشند این است که توکن‌های غیرمثلی دست‌مایه عده‌ای پول‌دار شده‌اند؛ افرادی که مدام درباره خریدهای چندین هزار دلاری خودشان در توییتر به دیگران فخر می‌فروشند.

پول، پول جذب می‌کند!

رشد پرسرعت NFT‌ها موجب شد تا عده زیادی از هنرمندان، تصویرگران و خالقان آثار به این فضا جذب شوند. در حقیقت آنها راه تازه‌ای برای کسب درآمد از هنر خود پیدا کرده‌اند. همین موضوع باعث شد پول بیشتری از سوی ورزشکاران، نوازندگان، بازیگران، کارآفرینان مشهور، سرمایه‌گذاران سنتی و نهادی وارد این فضا شود. این اتفاق مانند اثر گلوله برفی (Snowball Effect) موجب شد تا انبوهی از نقدینگی روانه این بخش شود.

بیشتر بخوانید: بزرگترین سلبریتی‌های فعال در حوزه ارز دیجیتال؛ از اسنوپ داگ تا ایلان ماسک

حمایت رسانه‌ها

چهار تصور غلط درباره nftها

همان‌ طور که عده‌ای دوست دارند درباره خریدن گران‌ترین NFT در توییتر صحبت کنند و آن را به‌ رخ دیگران بکشند، رسانه‌های جریان اصلی نیز به‌وضوح علاقه‌مند هستند تا عجیب‌ترین داستان‌های NFT را برای مردم روایت کنند.

بیشتر اوقات خبرسازترین موضوعات مربوط به فروش‌ آیتم‌هایی است که نسبت‌ به ارزش ظاهری‌شان بسیار گران‌تر فروخته می‌شوند. بدون شک یک اثر هنری فاخر باید با قیمت بالایی فروخته شود و کسی جز این انتظار ندارد؛ اما عکس یک سنگ دیجیتالی آن هم با ارزش ۱.۳ میلیون دلار تنها یک تیتر جالب و جذاب است، نه یک قیمت منطقی برای یک اثر معمولی!

با این اوصاف، جای تعجب ندارد که یک فناوری جدید که از قضا برند‌سازی ضعیفی هم داشته است و روزانه میلیون‌ها دلار روانه آن می‌شود و رسانه‌ها هم آن را در تیتر اول اخبار خود قرار می‌دهند، از نظر بسیاری تنها یک سفته‌بازی آشکار در حبابی دروغین باشد؛ حبابی که دیر یا زود می‌ترکد.

اکنون به سراغ هریک از این تصورات غلط می‌رویم و تلاش می‌کنیم تا حدودی ماهیت حقیقی NFT‌ها را روشن کنیم.

تصور نادرست اول: با کپی‌کردن عکس‌های دیگران می‌توان NFT ساخت

چهار تصور غلط درباره توکن‌های غیرمثلی

مسئله این است که تصویر رمزنگاری‌شده یک کریپتوپانک (CryptoPunks) یا ایکس‌کپی (XCOPY) بخش ارزشمند دارایی دیجیتالی که در اختیار دارید نیست، بلکه توکن غیرمثلی‌‌ای که همراه یک تصویر یا آیتم کلکسیونی است، ارزشمندی آن را تعیین می‌کند؛ ویژگی‌ای که بیانگر مالکیت خریدار آن است.

این سند مالکیت دقیقاً همان چیزی است که برخی هزاران و میلیون‌ها دلار بابت آن پرداخت می‌کنند؛ بنابراین بخش ارزشمند این دارایی، تنها داشتن یک کپی از آن نیست.

از آنجا که فقط یک توکن حقیقی به‌ازای هر دارایی وجود دارد، کپی‌کردن NFT از دو دیدگاه سرمایه‌گذاری و کاربردی، اقدامی بیهوده تلقی می‌شود.

هیچ‌کس دارایی هنری دیجیتالی را که شما آن را کپی کرده‌اید خریداری نخواهد کرد. اگر کسی توکن حقیقی مرتبط با یک اثر را نداشته باشد، باید کلاهبردار ماهری باشد تا بتواند آن را به‌جای توکن اصلی بفروشد!

بر اساس آنچه تا اینجا گفته شد، اگر از ظاهر یک NFT خوشتان آمده است، به‌راحتی می‌توانید تصاویر آن را به‌عنوان کاغذ دیواری یا تابلوی چاپ‌شده روی دیوار استفاده کنید، همان‌طور که در دنیای واقعی پوسترهای ارزان آثار پیکاسو به‌راحتی در دسترس هستند.

همان‌ طور که هنرمندان و کارشناسان هنری آثار تقلبی و کپی‌شده را تشخیص می‌دهند، فعالان حوزه NFT نیز به‌راحتی متوجه کپی‌بودن این آثار می‌شوند. بدیهی است که کپی‌کردن آثار هنری یا NFTها، نه‌تنها ارزشی ندارد، بلکه باعث تمسخر می‌شود.

درباره بی‌ارزش‌بودن نسخه‌های کپی‌ صحبت کردیم و این موضوع ما را به تعبیر اشتباه بعدی می‌رساند؛ دیدگاهی که هنر NFT و آواتارها را حتی به‌عنوان تزئینات هم بی‌ارزش می‌داند.

تصور نادرست دوم: توکن‌های غیرمثلی بی‌ارزش هستند

توکن‌های غیرمثلی ارزشمند هستند؛ چون اصالت یک دارایی منحصربه‌فرد را تأیید می‌کنند. این دارایی‌ها یکتا و در نوع خود بی‌نظیرند. مثلاً نقاشی‌های پیکاسو غیرمثلی هستند. با آنکه هرکسی می‌تواند این نقاشی‌ها را کپی کند، اما نقاشی اصلی همچنان منحصربه‌فرد باقی می‌ماند. NFTها محتوای دیجیتال را غیرقابل‌جایگزینی می‌کنند و به‌ همین دلیل ارزشمند هستند.

هنرمندان و توکن‌های غیرمثلی

اخیراً روندی در دنیای NFT‌ها شکل گرفته که بسیار مورداستقبال کاربران واقع شده است و آن استفاده از بورد ایپ (Bored Ape)، کول کت (Cool Cat)، کریپتو پانکس (CryptoPunks) یا NFTهای کمتر شناخته‌شده‌ و ارزان‌قیمت به‌عنوان آواتار آنلاین است. این حرکت را می‌توان به‌عنوان یک نماد فرهنگی و روندی مهم تلقی کرد.

کلکسیونرها از آثار هنری به‌عنوان تصویر پس‌زمینه روی گوشی تلفن، ساعت هوشمند، تبلت و لپ‌تاپ خود استفاده می‌کنند. برخی آنها را چاپ‌ کرده و در خانه به دیوار آویزان می‌کنند. فریم‌های دیجیتال و قاب‌های جدیدی مانند نیفتد (Nifted)، به‌طور خاص برای نمایش NFT‌ها طراحی شده‌اند و یک راهکار بومی دیجیتالی برای نمایش توکن‌های غیرمثلی به شمار می‌روند.

علاوه بر این، مای‌ان‌تی (Mynt)، کریپتووکسلز (CryptoVoxels) و سایبر (Cyber) نیز به شما اجازه می‌دهند NFT‌های خود را به نمایش بگذارید و از دیدن NFT‌های دیگران لذت ببرید. گالری‌هایی مانند میراژ (Mirage) هم آثار را به‌شکل سه‌بعدی و مجازی در اختیار کاربران قرار می‌دهند. البته باید به این موضوع توجه داشت که گسترش فناوری واقعیت مجازی و پلتفرم‌های متاورسی مانند دیسنترالند و سندباکس به بهبود این عرصه کمک فراوانی می‌کند.

چهار تصور غلط درباره nftها
گالری مجازی سایبر برای نمایش آثار NFT

با آنکه ممکن است ظاهر یک NFT را دوست داشته باشید و از نمایش آن لذت ببرید، اما باید بدانید ارزش اصلی اکثر NFTها صرفاً مسائل زیبایی شناختی نیست.

چیزی که ساخته‌اید خاص است

معمولاً جمع‌آوری عکس‌های معمولی که هرروز از سوژه‌های مختلف با تلفن همراهمان می‌گیریم، برای مردم عجیب نیست؛ اما جمع‌آوریNFTها هنوز کمی عجیب و غیرمعمول به‌ نظر می‌رسد.

اغلب اوقات با داشتن یک NFT، علاوه بر یک آوتار زیبا چیز‌های بیشتری در اختیارتان قرار می‌گیرد. هنگامی که یک NFT خریداری می‌کنید، سازندگان این توکن از پول شما برای تأمین بودجه و توسعه پروژه استفاده می‌کنند.

این توسعه به‌شکل‌های گوناگون بوده و اعضای پروژه نیز از امتیازات آن برخوردار می‌شوند. در این قسمت به چند نمونه از مزایای خرید NFTها اشاره می‌کنیم:

پاداش

اکثر پروژه‌های توکن‌های غیرمثلی نوعی قرعه‌کشی یا رقابت میان اعضای خود برگزار می‌کنند و برنده می‌تواند جوایز مختلفی از جمله پول‌ نقد و امتیازات ویژه یا NFT‌های دیگر را تصاحب کند.

دسترسی اولیه یا انحصاری به NFTهای جدید

برخی از پروژه‌ها با افزودن شخصیت‌های جدید یا همکاری با خالقان دیگر و اجازه دسترسی زودتر از موعد به NFT‌های جدید، تلاش می‌کنند تا زمینه کاری و جذب مخاطبان را افزایش دهند.

ایردراپ رایگان NFTهای جدید

برخی پروژه‌ها برای مالکان NFTهای خود شخصیت‌های جدید یا آیتم‌ها و ابزارهای رایگان ایردراپ (Airdrop) می‌کنند. در عین حال اگر کسی بخواهد آنها را به پول تبدیل کند، این کار مانند تبادل NFT‌ها به آسانی انجام می‌شود.

سهم درآمد بازار ثانویه

اکثر پروژه‌های NFT از مجموع فروش‌ در بازار‌های ثانویه، معمولاً حدود ۵ درصد حق وفاداری دریافت می‌کنند. گاهی اوقات بخشی از این مبلغ میان تعدادی از صاحبان NFT توزیع می‌شود.

مالکیت مشترک یک تجارت رسانه‌ای و سرگرمی

برخی از پروژه‌ها، مانند گمبلینگ ایپس (Gambling Apes) و کازینو متاورس پا را فراتر گذاشته‌اند و دارندگان NFT‌ را در کسب‌وکار خود شریک کرده‌اند.

دسترسی به کالاهای انحصاری

چهار تصور غلط درباره توکن‌های غیرمثلی

یک روند بسیار رایج دیگر این است که پروژه‌های NFT لباس‌هایی با برند خود ایجاد می‌کنند و صاحبان NFTها می‌توانند از مزایای تخفیف در هنگام خرید یا دسترسی‌های انحصاری بهره‌مند شوند.

دسترسی به چت‌ها و انجمن‌های بسته

بسیاری از پروژه‌های NFT کانال‌ دیسکورد دارند که تنها پس از اینکه مالکیت شما بر حداقل یکی از NFTهای آنها تأیید شود می‌توانید عضو کانال شوید. در برخی از این کانال‌ها، صحبت‌های مهم و جدی درباره پروژه‌های NFT می‌شود و اعضا اطلاعات خود را با یکدیگر ‌به‌ اشتراک‌ می‌گذارند.

دسترسی انحصاری به رویدادها

برخی از پروژه‌های NFT رویدادها، جلسات اجتماعی و دیدارها را هم به‌صورت آفلاین و آنلاین برگزار می‌کنند.

سهام‌گذاری برای کسب درآمد

کریپتوکانگز (CyberKongz) و انونیمایس (Anonymice) دو نمونه از معروف‌ترین پلتفرم‌های NFT هستند که توکن‌های کاربردی دارند. برخی از پروژه‌های NFT دارای توکن‌های کاربردی هستند و برخی دیگر نیز به‌دنبال ساخت آن هستند؛ بنابراین مالکان این توکن‌ها می‌توانند از طریق «استیکینگ» (سهام‌گذاری)، NFTهای بیشتری به‌ دست بیاورند و از آنها برای خرید موارد دیگر استفاده کنند.

حضور در دنیای متاورس

NFTها نقش مهمی در متاورس ایفا خواهند کرد. بسیاری از پروژه‌های طراحی آواتار نسخه‌های سه‌بعدی را برای فضاهای مجازی مانند سندباکس، دیسنترالند و سامنیوم اسپیس (Somnium Space) ایجاد کرده‌اند.

آیتم بازی

برخی از پروژه‌های توکن‌های غیرمثلی روی بازی‌هایی کار می‌کنند که در آنها می‌توانید از NFT به‌عنوان آواتار در بازی استفاده کنید. برخی از این عناوین با ارائه بازی‌های مبتنی بر کسب درآمد (Play2Earn) این امکان را به کاربران می‌دهند که توکن مخصوص یا پول نقد به‌ دست آورند. رامبل کنگ لیگ (Rumble Kong League) و بازی بسکتبال ۳×۳ از جمله این بازی‌ها هستند.

کمک‌های مالی به امور خیریه

 بسیاری از پروژه‌های NFT قبل از راه‌اندازی، درصد مشخصی از درآمد خود را به امور خیریه اختصاص می‌دهند. حتی برخی از پروژه‌ها به‌طور خاص برای حمایت و افزایش آگاهی پیرامون یک موضوع خاص ایجاد می‌شوند. اگر تمامی موارد بالا را درباره NFTها و کاربردهای آنها در نظر بگیریم، این فناوری واقعاً عالی به‌ نظر می‌رسد.

اکنون به‌سراغ تصور اشتباه سوم می‌رویم؛ تعبیری که NFTها را محدود به هنر و آواتارها می‌داند.

تصور نادرست سوم: توکن غیرمثلی فقط مخصوص عکس‌هاست

در این مقاله قصد نداریم با توضیح مسائل فنی و پیچیده NFT‌ها خوانندگان را خسته کنیم. همان‌ طور که پیش‌تر هم اشاره کردیم، NFT یک فناوری جدید بوده و ماهیت آن پیرامون مالکیت دیجیتالی یک اثر است و امکان به‌کارگیری آن برای هر نوع از دارایی دیجیتال وجود دارد.

باید به این موضوع توجه کرد که ماهیت NFT مترادف با هنر دیجیتال و آواتار نیست. همان‌ طور که اشاره کردیم، کاربردهای بیشتری در فناوری توکن‌های غیرمثلی وجود دارد. هنر و آواتار تنها دو مورد از کاربردهای اولیه این فناوری بودند و هدف، جلب‌توجه بیشتر کاربران به این مجموعه و سرعت‌بخشیدن به گسترش و پذیرش هرچه بیشتر آن بوده است. کاربردهای دیگری هم برای توکن‌های غیرمثلی وجود دارد

که در زیر به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:

اکسی اینفینیتی (Axie Infinity) : محبوب‌ترین بازی برای کسب درآمد است. در این عنوان شخصیت‌های بازی به‌شکل NFT در اختیار بازیکنان قرار می‌گیرند و آنها می‌توانند با سهام‌گذاری، مبارزه و پرورش موجودات بازی درآمد کسب کنند؛

ان‌بی‌ای تاپ شات (NBA Top Shot) : یکی از محبوب‌ترین پلتفرم‌هایی است که از NFT استفاده می‌کند. این پلتفرم به کاربران امکان می‌دهد لحظات ویدیویی در NBA را به‌شکل NFT جمع‌آوری و مبادله کنند؛

سوریر (Sorare) : پلتفرمی برای کارت‌های فوتبالی است و کاربران می‌توانند به‌وسیله این پلتفرم کارت‌های NFT گوناگون را جمع‌آوری و مبادله کنند.

در عرصه متاورس هم عناوینی مانند سندباکس (Sandbox) و سوپرورد (SuperWorld) هستند که قطعات زمین و املاک در آنها به‌شکل NFT خرید‌و‌فروش می‌شود.

NFTهایی مانند ایمپکت تئوری فاندرز کی (Impact Theory Founders Key) و وی‌فرندز (VeeFriends) به‌عنوان روشی برای دسترسی به بنیان‌گذاران این دو مجموعه و دریافت مزایای مختلف عمل می‌کنند.

در عین حال دارندگان NFT پروژه وی‌‌فرندز می‌توانند تا سه سال در کنفرانس‌هایی با نام وی‌کان (VeeCon) که مؤسس این پروژه برگزار می‌کند، شرکت کنند.

چهار تصور غلط درباره توکن‌های غیرمثلی

پروژه‌هایی مانند زامبی کتس (Zombie Cats)، دایموند هندز (Diamond Hands) و هددائو (HeadDAO)، مالکیت بخشی از NFTهای ارزشمندی مانند کول کتس (Cool Cats)، کریپتوپانکس (CryptoPunks) و بورد ایپ یات کلاب (Bored Ape Yacht Club) را به کاربر ارائه می‌کند.

آن‌استاپبل دامینز (Unstoppable Domains)، اسامی دامنه‌های مختلف را به‌شکل NFT می‌فروشد و به کاربر این امکان را می‌دهد که به‌جای اجاره‌کردن یک دامنه، مالک آن باشد.

ابزارهای دیجیتال مانند سایبر بیبیز (Cyber Babies) که یک ابزار معاملاتی NFT است، حق امتیاز یا مجوز (Licence) ابزارهای خود را در مقادیر محدود و به‌شکل NFT می‌فروشد. کاربران می‌توانند هر زمان که مایل بودند استفاده از این ابزار را متوقف کنند و حق عضویت خود را بفروشند. البته به‌دلیل افزایش تقاضا و محدودبودن عرضه این حق عضویت، کاربرانی که NFT خود را بفروشند احتمالاً سود قابل‌توجهی کسب می‌کنند.

مواردی که به آنها اشاره شد تنها چند نمونه از کاربردهای فعلی فناوری NFT هستند. ما تنها بخش محدودی از پتانسیل این فناوری را بررسی کردیم و برخی معتقد هستند NFTها بسیار بیشتر از آن چیزی که تصورش را می‌کنیم، می‌توانند در زندگی ما تحول ایجاد کنند.

تصور نادرست چهارم: توکن‌های غیرمثلی را فقط پول‌دارها خریداری می‌کنند

نمی‌توان انکار کرد که محبوب‌ترین مجموعه‌ها و آثار NFT به سطوح قیمتی رسیده‌اند که برای اکثر مردم دست‌نیافتنی شده‌اند. NFTها در حال حاضر با ارزش میلیون‌ها دلار در بازارهای ثانویه و در حراج‌های ساتبی (Sotheby) و کریستی (Christie) به‌فروش می‌رسند.

با آنکه کاربردهای زیادی برای توکن‌های غیرمثلی برشمردیم، به‌راستی نمی‌توان قیمت برخی از این NFTها را توجیه کرد. به‌طور یقین برخی از آنها درست مانند آثار هنری معاصر، کلکسیون‌ها و آثار قدیمی قیمت‌گذاری شده‌اند.

بسیاری از خریداران آثار هنری گران‌قیمت دلایلی مانند داشتن برند خاص، ارزش، اهمیت تاریخی و فرهنگی برای توجیه خرید خود می‌آورند و آن را از نظر کاربردی معقول و ارزشمند می‌دانند؛ بنابراین اگر با چنین قیمت‌گذاری‌هایی مخالف هستیم، می‌توانیم به‌راحتی استدلال کنیم که آثار هنری هم ارزش پولی را که بابت آنها پرداخت شده است، ندارند.

همین استدلال را می‌توان برای توکن‌های گران‌قیمتی مانند فیدنزاس (Fidenzas)، کریپتوپانکس و بورد ایپز به‌کار برد.

سال‌هاست که آثار هنری و کلکسیونی بر اساس محرک‌های روان‌شناختی در دنیای واقعی جمع‌آوری و مبادله می‌شوند و اگر بتوان موردی با قیمتی مناسب را یافت، چنین خریدی یک سرمایه‌گذاری فوق‌العاده محسوب می‌شود.

علاوه بر آثار ارزشمند فیزیکی، تقاضا برای همتایان دیجیتالی آنها نیز به‌وضوح وجود دارد و هرچه زندگی ما بیشتر به‌سمت دیجیتالی‌شدن پیش می‌رود، این تقاضا هم افزایش می‌یابد.

شما پول کاربرد را پرداخت می‌کنید

اگر از دریچه تصورات غلطی که به آنها اشاره شد به بازار گسترده‌ٔ NFTهایی که با قیمت‌ بالا فروخته می‌شوند نگاه کنید، به‌طور قطع به این نتیجه می‌رسید که توکن‌های غیرمثلی دارایی‌های گرانی هستند و ارزش این قیمت‌ها را ندارند.

همان‌ طور که پیش‌تر توضیح دادیم، NFTها می‌توانند به‌عنوان حق عضویت، کلیدهای دسترسی، شخصیت‌های بازی، مالکیت مشترک یا حتی سرمایه‌گذاری در شرکت‌ها ایفای نقش کنند؛ بنابراین از این دیدگاه، پرداخت ۱,۰۰۰ دلار یا حتی ۱۰,۰۰۰ دلار برای توکن‌های غیرمثلی دیگر چندان احمقانه به نظر نمی‌رسد.

به‌عبارت دیگر، واژه «گران» را می‌توان اصطلاحی نسبی دانست. با نگاه به موقعیت‌های معاملاتی و جنبش‌های اجتماعی که نیروبخش برخی از بزرگ‌ترین پروژه‌های NFT هستند، به‌ نظر می‌رسد برخی از این دارایی‌ها آن‌چنان هم گران‌قیمت نیستند.

اگر تا به اینجا قیمت بالای برخی از توکن‌های غیرمثلی برای شما قابل‌قبول نبوده و نمی‌توانید صدها یا هزاران دلار برای خریدی آنها بپردازید، توصیه می‌کنیم بخش انتهایی این مطلب را از دست ندهید.

توکن‌های غیرمثلی ارزان

صدها پروژه مهم NFT با قیمت بسیار پایین وجود دارند و پروژه‌های متعدد و جدیدی نیز هرروز در بازار ایجاد می‌شوند. بیشتر پروژه‌های تازه‌نفس با قیمتی بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ دلار عرضه می‌شوند. در عین حال در بازار ثانویه هم می‌توانید پروژه‌های زیادی در این محدوده قیمتی بیابید.

باید توجه داشت که بهترین‌ NFTها معمولاً به‌محض راه‌اندازی ارزششان افزایش می‌یابد؛ بنابراین با دنبال‌کردن رریتی تولز (Rarity.tools)، نکست‌ دراپ (NextDrop) و آلفا دراپ (Alphadrop) می‌توانید شانس خود را برای یافتن این NFT‌های ارزشمند بیشتر کنید.

به‌طور قطع قیمت ۱۰۰ دلاری برای خرید یک NFT که می‌تواند قیمتش به چندین هزار دلار برسد کمتر از قیمت‌هایی است که دربارهٔ NFTها می‌شنویم. هنوز دنیای بزرگی از NFTهای مختلف وجود دارند که می‌توانیم آنها را با تنها با مبلغ ناچیزی خریداری کنیم.

بیشتر مجموعه‌های گران‌قیمت آواتار روی اتریوم ساخته شده‌اند؛ شبکه‌ای که هزینه‌های گس آن به‌طور خودکار از انجام معاملات ارزان و اقتصادی جلوگیری می‌کند. زمانی که کارمزد یک تراکنش حداقل ۳۰ دلار باشد، فروش یا خرید یک توکن غیرمثلی ۱۰ دلاری فایده‌ای ندارد.

بلاک چین‌های دیگری مانند سولانا، تزوس و وکس که کارمزد کمی دارند یا بدون کارمزد هستند، بستر مناسبی برای رشد و ترقی NFTهای ارزان‌قیمت ایجاد می‌کنند. بد نیست نگاهی به مجموعه‌ای از آثار هنری، کلکسیون‌ها، آیتم‌های بازی و انواع دیگر NFT‌ها در مجیک ادن (Magic Eden)، اتمیک هاب (Atomic Hub) و آبجکت دات کام (Objkt.com) بیندازید.

حتماً لازم نیست یک NFT کامل بخرید

چهار تصور غلط درباره توکن‌های غیرمثلی

در انتها، به مفهوم جدیدی اشاره می‌کنیم که به‌ نظر می‌رسد پتانسیل بسیار زیادی دارد و عملکردی مشابه NFT‌هایی از نوع دائو از خود نشان داده است. منظور از این مفهوم جدید، تقسیم‌بندی مالکیت NFT‌هاست.

پلتفرم‌هایی مانند فرکشنال آرت (Fractional.art) دقیقاً عملکردی مشابه با مسترورکس (Masterworks) دارند. به‌عنوان مثال، این پلتفرم‌ها شما را قادر می‌سازند که بخش کوچکی از یک NFT کریپتوپانک را خریداری کنید. بنابراین نیازی به سرمایه‌گذاری ۵۰۰ هزار دلاری برای تبدیل‌شدن به یک سرمایه‌گذار در این NFT گران‌قیمت ندارید.

اگر شما هم می‌خواهید روی NFT‌ها سرمایه‌گذاری کنید و شرایط و فرصت آن برایتان فراهم نشده است، بد نیست به این شیوه سرمایه‌گذاری هم فکر کنید.

هنوز در روزهای ابتدایی شناخت و گسترش مفهوم NFT‌ها هستیم؛ بنابراین جای تعجب ندارد که مفاهیم تازه‌تری مانند تقسیم‌بندی مالکیت دارایی دیجیتال چندان آشنا و فراگیر نباشند.

جمع‌بندی

در حالی که NFTها در سال ۲۰۲۱ به‌شدت رشد کردند، تنها دو یا سه مورد از آنها موفق شدند توجه همگان را به سوی خود جلب کنند. در این میان، اطلاعات ناکافی و برداشت‌های غلط به شکل‌گیری مجموعه‌ای از تصورات نادرست درباره NFT‌ها منجر شده است. رایج‌ترین این تصورت غلط این است که NFTها پدیده‌‌هایی بی‌ارزش، ناکارآمد و یک هوس موقتی هستند.

به‌عنوان جمع‌بندی مقاله بد نیست مرور کوتاهی بر این تصورات غلط و حقایقی که در این میان نادیده گرفته شده‌اند داشته باشیم:

اشتباه شماره ۱: از آنجا که NFTها چیزی بیش از یک عکس ساده نیستند، می‌توانند به‌راحتی و از سوی هرکسی در اینترنت کپی شوند و نسخه اصلی را بی‌ارزش کنند.

حقیقت: این امکان وجود دارد که یک اثر هنری را کپی کنید یا تصویری از آن را به‌ دست آورید (دقیقاً مانند تصاویر آثار پیکاسو)؛ اما این تصویر فاقد ارزش بوده و در خصوص NFTها این کار اقدامی بی‌حاصل است؛ چراکه ارزش NFT‌ها وابسته به توکن یا همان سند مالکیت آنهاست.

اشتباه شماره ۲: NFT‌ها و آواتارها کاربردی ندارند و حتی نمی‌توان آنها را در جایی نمایش داد و از آنها لذت برد؛ چراکه دیجیتالی هستند.

حقیقت: کلکسیون‌های NFT را می‌توان به‌شکل‌های گوناگون به نمایش گذاشت و حتی در گالری‌های مجازی از دیدن آنها لذت برد. نکته مهم این است که برخلاف تصور عمومی، ارزش NFT‌ها تنها معطوف به جنبه زیبایی‌شناختی آنها نیست.

اشتباه شماره ۳: همه NFTها و آواتارها عجیب‌و‌غریب هستند و کاربرد چنانی ندارند.

حقیقت: با آنکه NFT نامی عجیب و نامفهوم به‌ نظر می‌رسد، اما هدف و کاربرد این فناوری کاملاً روشن است. توکن‌های غیرمثلی مالکیت دارایی‌های دیجیتال را امکان‌پذیر می‌کنند و کاربردهای بی‌شماری دارند.

اشتباه شماره ۴: NFTها بسیار گران هستند و خرید آنها برای افراد عادی کاملاً دور از دسترس است.

حقیقت: راه‌های گوناگونی برای خرید و مشارکت در پروژه‌های NFT وجود دارد. استفاده از پلتفرم‌هایی مانند فرکشنال آرت و خرید توکن‌های کاربردی پروژه‌های NFT دو نمونه از روش‌هایی است که می‌توانند به مشارکت در پروژه‌های NFT کمک کنند.

اگر شما هم تاکنون درباره این فناوری تردید داشتید، نکاتی که در این مقاله به آنها اشاره شد شاید بتوانند برخی از تصورات غلط را برطرف کنند و عده بیشتری را به کاوش در دنیای جدید و هیجان‌انگیز NFTها علاقه‌مند کنند.

بهتر است پیش از آنکه به‌دلیل تعابیر اشتباه، دنیای NFTها را نادیده بگیرید، کمی وقت صرف کنید و از فضای پر تب‌وتاب توکن‌های غیرمثلی و کاربردهای آنها آگاهی بیشتری پیدا کنید.

منبع: وب سایت ارز دیجیتال

نظرات کاربران