ارزهای دارای حریم خصوصی چه هستند و چه تفاوتی با بیت کوین دارند؟

بیت کوین آن گونه که تصور می شود دارای حریم خصوصی نیست، اما ارزهای متعددی هستند که این ویژگی را دارند. بیت کوین و سایر دارایی ها روی بلاک چین کار می کنند و هر تراکنش به صورت آنلاین و عمومی ارسال می شود. طی یک تراکنش بین دو یا چند شخص، دارایی ها به کیف پول های مختلف منتقل می شوند که هرکدام از آنها با یک رشته حروف نشان داده می شوند.

با وجود این که آدرس ها و تراکنش ها برای همه قابل مشاهده هستند، سطح خاصی از قابلیت ردیابی وجود دارد. مخصوصا اگر کیف پول وجوه را به یک صرافی منتقل کند که نیاز به تایید هویت مشتری (KYC) دارد.

دارایی های رمزنگاری خاصی که اغلب به آنها ارزهای متمرکز بر حفظ حریم خصوصی یا ارزهای ناشناس می گویند، سعی می کنند اطلاعات مربوط به تراکنش ها را پنهان کنند و به آنها حریم خصوصی بیشتری می دهند. اگرافراد کار غیرقانونی انجام ندهند، چه نیازی به  حریم خصوصی دارند؟ این می تواند ترجیحی باشد یا این که نگاه به حریم خصوصی به عنوان حق اساسی انسان می تواند دو دلیل داشته باشد: وجه نقد عمدتا خصوصی است و تراکنش ها در جایی ثبت نمی شوند تا همه با کلیک بر روی یک دکمه آنها را ببینند.

روش های متعددی از جمله معامله نظیر به نظیر وجود دارند که با استفاده از آنها می توان حریم خصوصی را به بیت کوین اضافه کرد. هر چند چندین ارز رمزنگاری هستند که مستقیما از طریق فناوری خود بر حفظ حریم خصوصی متمرکز هستند. از جمله این دارایی ها می توان به مونرو، زیکش، وِرج، بیم و گرین اشاره کرد. دش نیز در این فهرست قرار دارد، اگر چه این ارز از نظر تکنیکال در بین ارزهای دارای حریم خصوصی طبقه بندی نمی شود.

مونرو

مونرو، یکی از مشهورترین دارایی های متمرکز بر حفظ حریم خصوصی، حدود ۷ سال پیش وارد بازار شد. این ارز به غیر متمرکز بودن خود افتخار می کند. مونرو اطلاعات مرتبط با تراکنش‌ها، مانند هویت فرستنده‌ها و گیرنده‌ها و همچنین مقدار منتقل شده در هر تراکنش، را با مخفی کردن آدرس استفاده شده توسط مشارکت کنندگان ناشناس می‌کند. هیچ ارز از قبل استخراج شده ای وجود ندارد و ارزهای مونرو به یکباره صادر نشده اند. توسعه دهندگان به هنگام راه اندازی این ارز، هیچ سهمی برای خود در نظر نگرفته اند. آنها تمام پاداش را برای توزیع و پشتیبانی از جامعه مونرو جهت توسعه این ارز اختصاص داده اند.

مونرو (ارزی مبتنی بر بلاک چین اثبات کار خود)، از چندین ویژگی مختلف نظیر آدرس مخفی و تراکنش های محرمانه با امضاهای حلقه ای استفاده می کند تا نگرانی افراد در مورد حفظ حریم خصوصی را کاهش دهد. در این تراکنش ها، مقدار مونرو پنهان می شود.

مونرو در نیمه دوم سال ۲۰۲۰ توجه دولت آمریکا را به خود جلب کرد. سازمان خدمات درآمدهای داخلی آمریکا برای شکستن فناوری حفظ حریم خصوصی این ارز، وعده پاداش حدود ۶۲۵۰۰۰ دلار را  داده بود. شرکت های Integra FEC و Chainalysis ( دو شرکت فعال در تجزیه و تحلیل داده های بلاک چینی) فقط چند هفته پس از اعلام این خبر ، جایزه را از آنِ خود کردند.

زیکش

زیکش یکی دیگر از دارایی های متمرکز بر حفظ حریم خصوصی است که مورد استقبال قرار گرفت. این ارز در سال ۲۰۱۶ و به عنوان فورکی از بیت کوین کار خود را آغاز کرد. خالق آن زوکو ویلکاکس از الکتریک کوین کمپانی بود. کد زیکش مانند کد بیت کوین است. زیکش بلاک چین مخصوص به خود را دارد و از اجماع اثبات کار برای استخراج استفاده می کند. 

زیکش امکان انتقال های خصوصی هم به صورت تراکنش های محافظت شده و هم تراکنش های عمومی را فراهم می کند. زیکش همچنین به کاربران امکان تراکنش های محرمانه و حریم خصوصی مالی را از طریق آدرس های محافظت شده می دهد. زیکش از اثبات دانایی صفر استفاده می کند تا تراکنش ها بدون فاش شدن نام فرستنده، گیرنده یا مقدار تراکنش، تایید شوند. 

دش 

دش یکی دیگر از ارزهای رمزنگاری معروف با ویژگی متمرکز بر حفظ حریم خصوصی است. البته توسعه دهندگان دش در چندین مورد تصریح کردند که این ارز متمرکز بر حفظ حریم خصوصی نیست، اگرچه برخی ویژگی های انتخابی را برای ناشناس ماندن بیشتر دارد.

پیش از این فرناندو گوتییرز، رئیس  Dash Core Group، گفته بود که دش تمرکز زیادی روی قابلیت استفاده دارد که شامل سرعت، هزینه، سهولت استفاده و محافظت از کاربر از طریق حریم خصوصی اختیاری است.

رایان تیلور، مدیر عامل شرکت دش پِی در توییتی در ژانویه ۲۰۲۱ با اشاره به ارزهای رمزپایه متمرکز بر ناشناس ماندن(AEC) گفت که دش در بین این ارزها قرار ندارد. این یک فورک از بیت کوین است و تمام تراکنش های آن کاملا آشکار هستند. تمام ورودی ها، خروجی ها، آدرس ها و مقادیر در هر تراکنش ثبت شده اند و همه می توانند آنها را در بلاک چین عمومی آن مشاهده کنند.

نام این ارز در ابتدا ایکس کوین (XCoin) بود و در سال ۲۰۱۴ توسط تیمی به ریاست ایوان دوفیلد ایجاد شد. سپس نام آن به دارک کوین ( Darkcoin) و بعدا به دش تغییر کرد. این دارایی بر اساس بلاک چین اثبات سهام خود ساخته شده است.

این ارز به کاربران اجازه می دهد تا در صورت انتخاب (از طریق  PrivateSend) به صورت ناشناس تراکنش انجام دهند. گوتیرز توضیح داد که دش “PrivateSend ” از الگوریتم “CoinJoin”استفاده می کند. این یک روش برای پیچیده کردن تراکنش ها بوده تا حدی که تجزیه و تحلیل آن برای شرکت های تحلیلی دشوار است.

وِرج

ارز ورج یک دارایی مبتنی بر اثبات کار است که بر روی بلاک چین خودش کار می کند. این ارز نیز در دسته ارزهای متمرکز بر حفظ حریم خصوصی قرار دارد. ورج با نام متفاوتی شروع به کار کرد. در وب سایت این ارز آمده:

ارز ورج در سال ۲۰۱۴ با نام دوج کوین دارک (DogeCoinDark) ایجاد شد، اما بعدا به ورج کارنسی ( Verge Currency) تغییر نام داد.

طبق اطلاعات ارائه شده توسط BitDegree و همچنین گزارش های قبلی کوین تلگراف، ارز ورج یک دارایی متن باز است که انتقال خصوصی را از طریق فناوری  I2P و Tor امکان پذیر می کند. براساس داده های تریدینگ ویو، قیمت ورج در اواخر سال ۲۰۱۷ و پس از رسیدن به سقف ۰.۳۱ دلار، کاهش خیلی شدید داشت. در حال حاضر، این ارز در حدود سطح ۰.۰۲۶ دلار معامله می شود.

بیم و گرین

ارزهای بیم و گرین در سال ۲۰۱۹ وارد بازار ارز رمزنگاری شدند و از فناوری متفاوتی به نام میمبل ویمبل ( Mimblewimble)استفاده می کنند. براساس مقاله ارسالی از ویلیام ام. پیستر در بایننس آکادمی، میمبل ویمبل که در سال ۲۰۱۶ پیشنهاد شد، یک پروتکل حریم خصوصی است که از فاش شدن اطلاعات خصوصی در بلاک چین جلوگیری می کند.

ارزهای بیم و گرین براساس میمبل ویمبل راه اندازی شدند. اگرچه لایت کوین (یکی از دارایی های برجسته در بازار) روی پیاده سازی این فناوری کار کرده است.

در مقاله بایننس آکادمی آمده است:

در یک بلاک چین میمبل ویمبل، هیچ آدرس قابل شناسایی یا قابل استفاده مجدد وجود ندارد، به این معنی که همه تراکنش ها برای یک فرد غریبه مانند داده های تصادفی به نظر می رسند. تراکنش هایی که در این بلاک چین انجام می شوند، اغلب مبهم هستند. البته مانند دیگر تراکنش ها در سایر بلاک چین ها تایید می شوند. آدرس دقیقی از تراکنش ها وجود ندارد و مقادیر نیز کاملا پنهان هستند. در واقع، میمبل ویمبل از ویژگی رمزنگاری منحنی بیضی برای تراکنش ها استفاده می کند.